عمه جان از پای روضه های  شنیده ام ، وقتی میخواستید از مرکب پیاده شوید عباس(ع) زانو می زد و شما پا روی زانوی عباس(ع) می گذا شتید و از مرکب پیاده می شدید.جوانان بنی هاشم دورتان حلقه میزدند، تا مبادا چشم حرامیان به شما بیافتد.

یه روزی هم تو کوچه های شام تک تنها به شما جسارت کردن...

باز هم امروز از نسل همان حرامیان دورتان را گرفته اند.از حیدر(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) و عباس (ع) هم دور هستید.اما عمه جان نگران نباشید،اگر مشتی زه خاک حرمت جا به جا شود به خدا قسم زمانه را به هم میریزیم هر چه باشد ما بچه های روضه عباسیم.

در سینه شراره های غم می ریزیم

خون پای ورودی حرم می ریزیم

گر پای گذاریم به صحن زینب

والله زمانه را به هم می ریزیم

بر حرمت ناموس خدا حساسیم

ما جلوه ای از یک  غضب عباسیم

این آخرین رجز بچه شیعه هاست

اتمام حجتشان با دشمن خداست

یک ذره از خاک زینب اگر جابه جا شود

به مرتضی علی قیامت به پا شود

"آقا اگر برای ما نمیایی،بیا برای عمه سادات که در خطر است"